Witaj!

Zamysłem przy powstaniu tego bloga było stworzenie kompendium o męskiej etykiecie ubioru. Będą tu opisywane zarówno podstawowe zasady, którymi należy się kierować przy tworzeniu klasycznej garderoby i spójnego wizerunku, jak i ciekawostki na temat męskiej elegancji czy anegdoty związane z historią mody męskiej. Zapraszam do lektury :)

Z powodów osobistych zawieszam prowadzenie bloga na jakiś czas...

30.9.09

Jak zawiązać krawat? Węzeł "w czwórkę" (four in hand knot)

Krawat "four-in-hand" (w odróżnieniu od węzła "four-in-hand") był modny w Wielkiej Brytanii w lata 50tych XIX wieku. Pierwsze krawaty były to proste, prostokątne pasy tkaniny cięte wzdłuż włókien, prosto też zakończone. W 1926 Jesse Langsdorf z Nowego Jorku wprowadził ukośne cięcie materiału, co pozwoliło nadać krawatowi większą elastyczność i opadać spod węzła bez podkręcania się. Krawat zwykle szyty był z jednego kawałka materiału, lecz Langsdorf zaproponował aby szyto go z trzech kawałków zszytych razem. Pozwoliło to na łatwiejsze wiązanie węzłów i większą sprężystość. W ten sposób narodził się współczesny krawat. Takie cięcie pozwoliło także pojawić się na krawacie paskom i prążkom lecącym po skosie.

Termin "four-in-hand" początkowo opisywał powóz czterokonny z woźnicą. Była to także nazwa londyńskiego klubu dla dżentelmenów. Niektórzy twierdzą, ze nazwa węzła wzięła się od tego, ze powożący zawiązywali swoje lejce właśnie w ten sposób, inni mówią, że powożący zawiązywali tak swoje chusty, ale najbardziej prawdopodobne jest że członkowie wyżej wspomnianego klubu zaczęli tak wiązać swoje krawaty, co sprawiło, że to wiązanie stało się popularne i od nazwy klubu zostało nazwane.

W drugiej połowie XIX wieku krawat "four-in-hand" i węzeł "four-in-hand" były już synonimami. Ponieważ moda na sztywne stojące kołnierze koszul zmieniła się w modę na miękkie opuszczane na dół kołnierzyki, pasujący do nich węzeł "four-in-hand" zyskał na popularności. Węzeł "w czwórkę", znany także jako węzeł prosty, włoski lub staroniemiecki, uważany jest za najpopularniejszy węzeł właśnie z powodu prostoty wiązania. Węzeł wiązany według tej metody jest średniej wielkości, podłużny, asymetryczny, odpowiedni na każdą okazję. Dobrze komponuje się z koszulami z kołnierzykiem przypinanym, pasuje także do wąskich i standardowo rozstawionych kołnierzyków. Raczej nie jest przeznaczony dla osób niskich i o pociągłej, szczupłej twarzy, za to tuszuje szersze rysy. Jest samo rozwiązujący.



Rys.1
W lewą rękę weź węższą końcówkę krawata, w prawą- szerszą końcówkę. Przerzuć krawat na szyję. Skrzyżuj końcówki krawata tak, żeby węższa była pod spodem szerszej. Od tej pory węższa końcówka jest statystą, pracujesz szerszym końcem krawata.
Rys.2
Węższą końcówkę staraj się utrzymać pionowo w jednej pozycji, szerszy koniec przełóż pod węższym i wyciągnij z Twojej prawej strony.
Rys.3
Potem szerszy koniec przełóż z powrotem na lewą stronę, ale zrób to przed węzłem, nie pod - jak wcześniej. Właśnie powstaje końcowa widoczna część węzła krawata.
Rys.4
Teraz włóż szeroką końcówkę od spodu pętli pod szyją i wyciągnij górą.
Rys.5
Przełóż szeroki koniec przez powstały przed chwilą frontowy poziomy pas węzła krawata.
Rys.6
Ostatni krok to nadanie węzłowi ostatecznego kształtu przez ściągnięcie końcówki krawata w dół. Gotowe! :)

Brak komentarzy: