Krawat

Pierwsze współczesne krawaty były szyte z jednego kawałka jedwabiu, który był składany 7 razy, żeby nabrał kształtu i odpowiedniej grubości. W dzisiejszych czasach tylko najlepsze, najdroższe krawaty wykonywane są w ten sposób. Przeszkodą są koszty takiej ilości jedwabiu w przeliczeniu na jeden krawat, ale także brak rzemieślników zajmujących się ręcznym składaniem krawatów. Jedwab siedmiokrotnie składany na kształt krawata sam nadaje mu formę i tworzy jego wypełnienie. W przypadku zastosowania tkaniny w najwyższym gatunku i o odpowiedniej gramaturze uzyskuje się idealną grubość. Nie wszystkie tkaniny nadają się do takiego szycia. Mięsiste gatunki tworzą po zawiązaniu zbyt obszerne węzły, natomiast tkaniny o niskiej gramaturze sprawiają, że dół krawata, gdzie pozostaje tylko jedna warstwa tkaniny, jest zbyt zwiewny. Te ekskluzywne krawaty są cięte, szyte i wykańczane ręcznie, a zrobienie jednego krawata zajmuje prawie cały dzień. Są one zszywane od środka jedną nitką, którą można przeciągać, dzięki czemu krawat pracuje – dobrze się układa i nigdy nie jest sztywny. Dobry krawat można także poznać po tym, że nigdy nie jest zaprasowany na płasko, krawat musi mieć obłe krawędzie i pewną "grubość", a nie wyglądać jak smętnie zwisający naleśnik.



Przeważająca większość dzisiejszych krawatów jest w całości wykonywana maszynowo. Niektóre krawaty "handmade" są tak naprawdę tylko wykańczane ręcznie, reszta jest robiona w fabryce na maszynie. Produkuje się ich wtedy kilka tysięcy sztuk dziennie. Także opis na metce "100% jedwab" oznacza, że tak naprawdę tylko zewnętrza tkanina jest z jedwabiu, wkładka zazwyczaj jest wełniana lub bawełniana, a podszewka z włókien sztucznych.



Każdy dobry [fabrycznie produkowany] krawat jest zrobiony z dwóch, trzech lub czterech kawałków materiału ciętych po skosie, powstają wtedy na przedzie skośne szwy, które powinny być schowane pod kołnierzykiem i/lub pod węzłem. Na spodniej stronie krawata jest szyty ręcznie podłużny szew łączący krawat na całej długości, który zaczyna i kończy się na końcach krawata niedużymi szwami poprzecznymi, szwy te łączą spód krawata i warstwy w środku. Szew podłużny jest niewidoczny, można go zobaczyć rozciągając delikatnie łączenie na tylnej stronie krawata. To wszystko nadaje krawatowi sprężystość i powoduje, że rozprostowuje się sam po rozwiązaniu węzła i powieszeniu na wieszaku. Na odwrocie krawata znajdziemy także szlufkę zrobioną z tego samego materiału co krawat [to w nią wsuwamy węższy koniec po zawiązaniu węzła] oraz metkę z nazwą firmy. Czasem szlufki nie ma, wtedy węższą końcówkę krawata wsuwamy za etykietę [metkę]. Na końcu wąskiej końcówki od spodu jest wszywka ze składem materiałowym, dopuszczalnym sposobami prania i prasowania [w przypadku krawatów z poliestru].